H συνεργασία μας με το τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας και Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Δρ Ιωάννης Μανιός – Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας & Διατροφής

Ήταν μεγάλη μου χαρά να συνεργαστώ με την οικογένεια ΣΤΕΝΙΩΤΗ στην εκπόνηση της κλινικής μελέτης για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της κατανάλωσης των ειδικά σχεδιασμένων γευμάτων στη ρύθμιση του σακχάρου διαβητικών ασθενών, στην νέα της υπηρεσία Taste Control.

Η μελέτη αυτή έλαβε χώρα υπό την αιγίδα του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και τόσο η ερευνητική ομάδα που ήταν υπεύθυνη για τη διενέργεια των μετρήσεων και τη συλλογή και επεξεργασία των δεδομένων, όσο και οι διαβητικοί ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη έμειναν άκρως ευχαριστημένοι από τη συνεργασία και το αποτέλεσμα.

Τα παρεχόμενα γεύματα βρέθηκε να συμβάλλουν στην σωστή διαχείριση των επιπέδων σακχάρου των διαβητικών ασθενών και συνεπώς θα μπορούσαν να ενσωματωθούν ως πολύ καλές επιλογές στο διαιτολόγιό τους. Παράλληλα, ήταν γευστικά και προσεγμένα, γεγονός που συνέβαλλε και στη συμμόρφωση των συμμετεχόντων της μελέτης με τις ανάγκες του πρωτοκόλλου και οδήγησε στην επιτυχή ολοκλήρωση των μετρήσεων χωρίς την αποχώρησή τους.

Το εγχείρημα της υπηρεσίας Taste Control είναι αξιοθαύμαστο, καθώς δίνει την ευκαιρία σε άτομα με διαβήτη, και όχι μόνο, να έχουν στη διάθεσή τους διατροφικά ισορροπημένα γεύματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους χωρίς να στερούνται σε γεύση και ποικιλία.
Εύχομαι λοιπόν καλή αρχή και καλή συνέχεια στις γευστικές περιπλανήσεις σας με γνώμονα την ισορροπημένη διατροφή.

Μέλη Ερευνητικής Ομάδας

• Δρ. Γεώργιος Μοσχώνης – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Χριστίνα – Πωλίνα Λαμπρινού – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Ευτυχία Αποστολίδου – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Κωνσταντίνα Μαραγκοπούλου – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Ελένη Αβλίχου – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Παρασκευή Ειρήνη Σιατίτσα – Επιστημονικός Συνεργάτης
• Στέργιος Κόγκας – Ιατρός
• Αντιγόνη Τσιαφίτσα – Αιμολήπτρια

ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Μελέτη Αξιολόγησης των Μεταγευματικών Επιπέδων Γλυκόζης & Ινσουλίνης μετά την κατανάλωση έτοιμων παρασκευασμένων γευμάτων

Μεθοδολογία

Σκοπός: H αξιολόγηση των μεταγευματικών επιπέδων της γλυκόζης, της ινσουλίνης και του δείκτη ινσουλινοαντίστασης HOMAIR μετά την κατανάλωση προπαρασκευασμένων γευμάτων/ συνταγών σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Σχεδιασμός: Διασταυρούμενη κλινική δοκιμή

Υλικά & Μέθοδοι: Οι 24 συμμετέχοντες (50% άνδρες) κατανάλωσαν σε τέσσερις διαφορετικές ημέρες μία μερίδα από κάθε συνταγή και ένα διάλυμα γλυκόζης, καθένα από τα οποία παρείχε 50γρ υδατανθράκων. Δείγματα αίματος συλλέχθηκαν τη χρονική στιγμή 0 (πριν την κατανάλωση) και 30, 60, 90, και 120 λεπτά μεταγευματικά για την αξιολόγηση της γλυκόζης και ινσουλίνης ορού.

Αποτελέσματα

Αναφορικά με τη σύγκριση των συνταγών με το διάλυμα γλυκόζης, βρέθηκαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης ορού μετά την κατανάλωση κάθε μίας από τις συνταγές σε σχέση με το διάλυμα γλυκόζης (P<0,001).

Επιπλέον, η τιμή του δείκτη ινσουλινονοαντίστασης HOMA IR βρέθηκε να είναι στατιστικά σημαντικά μικρότερη μετά την κατανάλωση κάθε μίας από τις συνταγές σε σχέση με το διάλυμα γλυκόζης στα 30 και 60 λεπτά μεταγευματικά (P=0,004 και P<0,001). Η διαφορά αυτή (στα επίπεδα του δείκτη ινσουλινοαντίστασης HOMA IR μεταξύ των συνταγών και του διαλύματος γλυκόζης) παρέμεινε στατιστικά σημαντική και στα 90 λεπτά για τα κοτομπιφτέκια και τον μουσακά λαχανικών (P<0,001), καθώς και στις δύο ώρες μεταγευματικά για τον μουσακά λαχανικών (P=0,010).

Το εμβαδόν υπό την καμπύλη συγκέντρωσης-χρόνου για τη γλυκόζη βρέθηκε να είναι στατιστικά σημαντικά μικρότερο για κάθε μία από τις υπό μελέτη συνταγές σε σχέση με το διάλυμα της γλυκόζης (P<0,001), υποδεικνύοντας χαμηλότερο συνολικό βαθμό αύξησης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μετά την κατανάλωση κάθε μίας από τις συνταγές σε σχέση το διάλυμα γλυκόζης.

Αναφορικά με τη σύγκριση των συνταγών μεταξύ τους, η μόνη στατιστικά σημαντική διαφορά που βρέθηκε μεταξύ των συνταγών αφορούσε την ινσουλίνη ορού, με τα επίπεδα αυτής να είναι χαμηλότερα μετά την κατανάλωση του μουσακά λαχανικών σε σχέση με τη χορτόπιτα στις δύο ώρες μεταγευματικά (P=0,026).

Συμπέρασμα

Τα προπαρασκευασμένα γεύματα που εξετάστηκαν στην παρούσα μελέτη βρέθηκε να οδηγούν σε σημαντικά ευνοϊκότερες μεταβολές στα επίπεδα δεικτών γλυκαιμικής απόκρισης μεταγευματικά (επίπεδα ινσουλίνης ορού, τιμές δείκτη ινσουλινοαντίστασης, εμβαδόν υπό την καμπύλη συγκέντρωσης-χρόνου για τη γλυκόζη) σε σχέση με το διάλυμα γλυκόζης.

Τα επίπεδα γλυκόζης επανήλθαν στα επίπεδα νηστείας στα 90 λεπτά για τον μουσακά λαχανικών και στις 2 ώρες μεταγευματικά για τις υπόλοιπες συνταγές, υποδηλώνοντας ότι τα υπό μελέτη γεύματα θα μπορούσαν να ενσωματωθούν ως πολύ καλές επιλογές στο διαιτολόγιο των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 στο πλαίσιο ενός υγιεινού τρόπου ζωής.