ΕΠΟΧΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ
Τί είναι η εποχικότητα στην διατροφή;
Η εποχικότητα όπως ήδη έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μας αποτελεί βασική αρχή της μεσογειακής διατροφής, άρα και αναπόσπαστο παράγοντα της διατροφικής φροντίδας ενός διαβητικού ατόμου. Αν πρέπει να της δώσουμε έναν ορισμό, θα λέγαμε πως αφορά τα τρόφιμα που καλλιεργούνται ή παράγονται σε εξωτερικούς χώρους κατά τη φυσική περίοδο καλλιέργειας/παραγωγής για τη χώρα ή την περιοχή όπου παράγονται. Η εποχικότητα ως τάση συμβάλλει πολύ και στο sustainable τρόπο ζωής που προωθεί την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Γενικότερα ένας τέτοιος τρόπος ζωής έχει πολλαπλά οφέλη.
Τα οφέλη της εποχικότητας
Ξεκινώντας πρώτα από την ίδια την υγεία μας, γίνεται αντιληπτό ότι όσο προτιμούμε τρόφιμα εποχής και γενικά τοπικώς παραγόμενα προσλαμβάνουμε το μέγιστο των θρεπτικών συστατικών που μπορεί να μας παρέχει ένα τρόφιμο. Αν από την άλλη μεριά επιλέξουμε ένα φρούτο που για παράδειγμα έχει καλλιεργηθεί σε άλλη ήπειρο, τότε ο χρόνος που μεσολαβεί από την συγκομιδή εώς και το πιάτο μας θα οδηγήσει σε απώλεια μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμίνες, ιχνοστοιχεία).
Επιπροσθέτως, ελαχιστοποιούνται κατά πολύ τα προσλαμβανόμενα φυτοφάρμακα, οι ορμόνες ανάπτυξης και τα χημικά που περιέχονται στα μη-εποχικά τρόφιμα που μπορεί να επιλέξουμε.
Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της εποχικότητας αφορά την προστατευτική δράση που έχει στην κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, τα ποσά ενέργειας που χρησιμοποιούνται είναι εμφανώς χαμηλότερα από αυτά που απαιτεί ένα θερμοκήπιο.
Η εποχικότητα συνδέεται άρρηκτα με την τοπική παραγωγή, επομένως υιοθετώντας αυτό το lifestyle υποστηρίζουμε άμεσα την τοπική οικονομία
Στον παρακάτω πίνακα σας παραθέτουμε τα καλοκαιρινά φρούτα και λαχανικά:
ΦΡΟΥΤΑ | ΛΑΧΑΝΙΚΑ |
|
|
Μείνετε συντονισμένοι καθώς θα ακολουθήσουν εν καιρώ post που θα έχουν αντίστοιχους πίνακες για τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Macdiarmid JI. (2014) “Seasonality and dietary requirements: will eating seasonal food contribute to health and environmental sustainability?” Proceedings of the Nutrition Society. 73(3), pp:368-375. doi:10.1017/S0029665113003753